►Revolver
“İçimizdeki o boşluğa en güzel melodileri akıtması gereken yaşam denen olgunun, bizim ‘yaşam’ımızla en ufak bir kan bağının olmaması acı verici değil mi? Neden tek bir güzel nota bile duyamıyoruz ‘yaşar’ken . ‘Sadece yaşamak’ ne demek diye düşünüyorsanız çevrenizdekilere bakmadan önce kendi aklınızı, yüreğinizi kendinize açın. Korkmadan yapın bunu. Orada her şeyi bulacaksınız.”
Satırları tekrar okudu, bir şeyler atlamamak için günlerdir o kağıt parçasını elinden bırakmadan okuyordu. Okumasına gerek kalmadığını biliyordu aslında, hepsi noktası virgülüne kadar aklına kazınmıştı. Ama daha bir özümsemek istiyordu kelimeleri. “Orada her şeyi bulacaksınız!” Ne demekti bu. Ve o mavi gözlü sokak adamı neden bu kağıt parçasını özellikle ona vermişti. Gözlerini sıkıca yumdu ve düşündü. İş yerine gelirken o mavi gözleri her gün gördüğünü anımsadı, görmüştü ama öylesine bir aşinalıktı o. Hayatında sıradan ve küçücük bir ayrıntıydı sadece. Ama artık bütün o sıradanlık kılıfını yırtmış, kozasını bir kenara atmıştı. Kağıda bütünüyle bir anlam yüklemişti.
Gözlerini açıp kağıtta yazanları okudu tekrar. Hiçbir şey ifade etmiyordu hala ya da ona öyle geliyordu. Ertesi gün yumruklarının arasında kağıdı hissederek uyandı. Koşarak köşe başına gitti. Cebindeki ağırlığın farkındaydı. Ne yapmak istediğinin de. Son sokağı döndü ve o yoktu. Gitmişti. Ardında birkaç karton parçası ve aklını yitirmeye yakın bir adam bırakıp gitmişti. Bu kadar kolay mıydı? Kalbinden şakaklarına doğru bir dalgalanma hissetti, bir şey fark etmişti. Yumruğunu gevşetip kağıdı düzeltti. Satırları tarayıp onu buldu; “kan bağı”… Odaklandı, kan bağı, kan bağı, kan... Cebinden revolveri çıkartıp tetiği çekti. Ne düşünmüştü o an, neler hissetmişti… “Yaşam” neden kendisini kimseye göstermiyordu? Bunun için her şeyi yapar mıydı?!!
:cMc: |
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
